ضمیر متکلم “ی” را همچون خواستگاری در نظر بگیرید که به خواستگاری فعل می رود و این دو از صمیم قلب یکدیگر

را دوست داشته و میخواهند در کنار یکدیگر زندگی خوب و خوشی داشته باشند. اما نون وقایه همچون پدر سختگیری،

جلوی فعل را برای رسیدن به ضمیر “ی” می گیرد و مانع این دو می شود و به فعل می گوید ضمایر متناسب دیگری برای

تو وجود دارد که می توانند تو را خوشبخت کنند. و اینگونه می شود که فعل مجبور می شود به ازدواج اجباری تن بدهد و

به این شکل در می آید:

ضَرَبَکُم: شما را زد

مثال های دیگر

یُجالسونا: با ما همنشینی می کنند

تُخرجِینَهما: آنها را اخراج می کنی

البته در  صیغه مفرد مونث مخاطب از فعل های امر و نهی « ی» در انتهای فعل دیده می شود که این ضمیر، متکلم وحده

نیست بلکه جزء صرف خود فعل است و نقش فاعل را دارد.

اُخرُجي: خارج شو                      لا تَخرُجي: خارج نشو

در اینجا «ی» نقش فاعل را دارد .

نون وقایه در حروف

الف) حروف جر «عَن» و «مِن»:

برای دیدن ادامه مقاله «آشنایی با نون وقایه و کاربرد آن + مثال های عربی و فارسی و حل تست»بر روی اسم ان کلیک کنید .